HISTORIA GOK

Zapraszamy do zapoznania się z historią naszego ośrodka. Tekst został opracowany z okazji 80-lecia Domu Ludowego, w którym mieści się GOK.

Gminny Ośrodek Kultury w Padwi Narodowej zainaugurował swoją działalność w dniu 4 stycznia 1975 r. otwarciem wystawy malarskiej artysty-amatora Tadeusza Przywary. Wystawiano wówczas dwadzieścia autorskich prac i kilka dyplomów świadczących o dużych osiągnięciach malarza. Na inauguracji był obecny sam autor.

Wystawa zapoczątkowała działalność ośrodka kultury w wyremontowanej sali widowiskowej. W pomieszczeniu sąsiadującym z salą mieściła się siedziba Klubu Rolnika zarządzanego przez gminną spółdzielnię. Początki były bardzo trudne, zarówno pod względem lokalowym, jak i sprzętowym. GOK miał wówczas do dyspozycji tylko scenę bez zaplecza, salę bez wyposażenia oraz malutkie pomieszczenie po projektorni kina „Lotnik”. Jednakże pełen zapału dyrektor Marian Rzeźnik energicznie organizował kolejne imprezy środowiskowe.

W związku XXX rocznicą wyzwolenia Warszawy 17 stycznia 1975 roku przygotowano poświęcony temu wydarzeniu program artystyczny. Program składał się z dwóch części: montażu słowno-muzycznego w wykonaniu drużyny ZHP oraz występu amatorskiego zespołu teatralnego „Błękitni” z Zarównia w składzie: Bogusław Domagała, Krystyna Domagała, Teresa Domagała, Janina Kuśnierz, Zofia Mysłek, Janina Rutkowska, Stanisław Sipiora oraz Wiesław Uzar. W dniach 22 – 23 stycznia zorganizowano „Choinkę noworoczną” dla dzieci z Gminnej Szkoły Zbiorczej z Padwi Narodowej. Dyrektorem szkoły był wówczas Stanisław Strąk.

Ośrodek współpracował z wieloma organizacjami kulturalnymi z okolicy. Odwiedziłze swoim programem m.in. harcerski zespól „Ballada” z Mielca. Kierownikiem zespołu artystycznego była wtedy Jadwiga Klaus. W tym okresie z racji dużej popularności konkursów piosenki radzieckiej, konkursów recytatorskich czy turniejów wiedzy społecznej i rolniczej, zorganizowano w Padwi eliminacje gminne XIV Ogólnopolskiego Konkursu Piosenki Radzieckiej, w których do eliminacji powiatowych zakwalifikowano czterech kandydatów:  Krystynę Serwan z Padwi, Henrykę Uzar, Janinę Rutkowską oraz Teresę Domagałę z Zarównia. Z kolei w „Turnieju Wiedzy Rolniczej”, który odbył się 23 lutego 1975 r.dużą wiedzą roku wykazali się: Kunegunda Skrzypek, Stanisław Zygiel, Stanisław Piechota, Janina Lubera, Józef Pieróg, Władysław Potyrała oraz Stefan Roguz.

Bardzo często na sali widowiskowej przez kino ruchome z Rzeszowa wyświetlane były filmy szerokoekranowe. Społeczeństwo padewskie mogło oglądać takie filmy jak; „Potop” część I, „Potop” część II, „Magia wielkości”, „Ostatnia gra Karima”, „Mania wielkości”, „Rewizja osobista”  czy też „Prawo gwałtu”. Cyklicznie przygotowywano programy okolicznościowe z okazji świąt państwowych, akademie rocznicowe czy spotkania autorskie.

15 lipca 1975 roku powołano do życia, jako organ doradczy, Radę Programową Gminnego Ośrodka Kultury. Rada wybrała prezydium w następującym składzie: Jan Mazur – przewodniczący, Kazimiera Piekarska – zastępca, Józef  Durda – sekretarz, Maria Trznadel – skarbnik oraz Stanisław Strąk – członek. Na tym, pierwszym spotkaniu dyrektor Marian Rzeźnik przestawił propozycję utworzenia klubokawiarni. Po przeszło godzinnej dyskusji nad propozycją podjęto decyzję, że z dniem pierwszego sierpnia 1975 roku w sali widowiskowej zostanie uruchomiona klubokawiarnia wraz z dancingami. Dancingi odbywać się miały w czwartki i soboty od godziny osiemnastej do północy. Na dancingi w niedzielę nie wyrażono zgody ze względu na możliwą dużą nieobecność ewentualnych uczestników w poniedziałki w pracy i słabą wydajność. W bufecie zaopatrywanym przez GS można było kupić wina importowane, jako wina droższe, których sprzedaż odbywała się tylko na „lampki”. W bufecie pracowała Kazimiera Piekarska, a później Maria Kucharska. Wynajęto na umowę zespół muzyczny, którego koszt utrzymania pokrywano ze sprzedaży biletów wstępu na salę. Cenę biletu ustalono w wysokości 20 zł od osoby. Zespół muzyczny pod kierownictwem Kazimierza Rzeźnika zaakceptował wynagrodzenie w wysokości 5 tys. zł za miesiąc grania. Nie dopuszczano palenia papierosów na sali, można było to czynić na korytarzu przy wejściu na salę. Młodzież zobowiązała się do zorganizowania kilku zabaw tanecznych na wolnym powietrzu, z których dochód przeznaczano na pokrycie strat wynikłych w pierwszym okresie prowadzenia dancingów. Ustalono jednomiesięczny okres próbny, w którym kalkulowano koszty. Klubokawiarnia rozpoczęła działalność w wyznaczonym terminie.

Dancingi odbywały się przez pół roku. O zakończeniu działalności dancingowej zadecydowała coraz to mniejsza frekwencja, jak i nagminne łamanie przyjętego regulaminu odnośnie spożywania alkoholu. Alkohol nie był kupowany w bufecie ze względu na cenę, lecz przemycany, co odbijało się na dochodach oraz nagannym zachowaniu niektórych uczestników. Wpłynęło także pismo dnia 2 listopada 1975 r. od wojewody tarnobrzeskiego zakazujące spożywania napojów alkoholowych w domach kultury. Ta decyzja praktycznie przesądziła o wstrzymaniu działalności dancingowej w ośrodku. Wieczorki bezalkoholowe niestety nie przyjęły się, choć prowadzone były do końca listopada następnego roku.

Na następnych posiedzeniach prezydium Rady Programowej omawiano poszerzenie działalności ośrodka o kółka fotograficzne oraz filmowe. Na posiedzeniu w dniu 3 października 1975 zaproponowano reaktywowanie amatorskiego zespołu teatralnego. Postanowiono również wystawić sztukę „Moralność pani Dulskiej”, której reżyserią miał zająć się Jan Mazur. Ośrodek działał bardzo prężnie, a doskonałe wyniki, jakie osiągał,zauważono nawet w Wydziale Kultury Urzędu Wojewódzkiego w Tarnobrzegu i skierowano do Padwi ekipę telewizji „Łódź”, której celem było zrobienie programu o działalności padewskiego GOK-u. Nakręcono migawki z różnych form kulturalnych, a także przeprowadzono wywiad z dyrektorem Marianem Rzeźnikiem. Materiał ukazał się w programie I Telewizji Polskiej w dniu 7 maja 1976r o godzinie 16.40.

 

Po udanej premierze w marcu 1976 roku postanowiono powołać Zespól Folklorystyczny, który za zadanie miał zaprezentować „Wesele padewskie”. Widowisko folklorystyczne oparte na podstawie materiałów autentycznych z 1894 roku.   Przedsięwzięcie ogromne jak na ówczesne czasy. Reżyserem widowiska jest pan Jan Mazur –wielki społecznik. Do realizacji zaangażowanych jest ponad czterdzieści osób łącznie z kapelą ludową. Tematem – obrzęd weselny z XIX wieku od momentu   „swatania”, zapoznania przyszłych małżonków, „ocepin”  aż do zabawy weselnej. Inauguracja obrzędu weselnego miała miejsce 1 maja 1977 roku. Widowisko przygotowywano prawie przez dwanaście miesięcy. Stroje wykonywali „aktorzy” we własnym zakresie, cześć  została pożyczona z sąsiednich ośrodków kultury. Rozmach tego przedsięwzięcia zaskoczył samych organizatorów organizacyjnie i finansowo. Wysiłek jaki został włożony przez wszystkich występujących oraz obsługujących został doceniony przez mieszkańców i fachowców z Wojewódzkiego Domu Kultury w Tarnobrzegu. Nie szczędzono pochwał i zachwytów za autentyczność i zaangażowanie aktorskie. Po inauguracji, widowisko wystawiono jeszcze w Skopaniu Fabrycznym, w Tarnobrzegu oraz w Mielcu.

Wesele padewskie 1977 r. 

Stoi/ P. Kucharski,/ siedzą/ H.  Konieczna, R. Krzesaj / rodzice panny młodej/, J. Kmuk

oraz    W. Czechura / rodzice pana młodego. – Wesele padewskie – rok 1977  

   „Wesele padewskie” – 1977 rok. /ocepiny/

   „Wesele padewskie” – 1977 rok.

„Wesele padewskie”– 1977 rok. Kapela ludowa Władysław Kobyra,  Józef Kołek,

Walenty Kobyra.

Po udanych występach  jeszcze przez kilka lat działał Amatorski Zespół Teatralny ale już w bardzo okrojonym składzie. Wystawiano bardzo ambitne sztuki teatralne takie jak; „Skąpiec” – Moliera , „Lekarz mimo woli” – Moliera czy „Zemsta” – A. Fredry. Najczęściej w sztuki obstawiane były prze aktorów amatorów w osobach; Józef Kawik. Ryszard Roguz, Stanisław Wolak, Władysław Zbieg, Barbara Lis, Teresa Lompart,  Janusz Synowiec, Piotr Kucharski, Małgorzata Burghardt, Kazimiera Hudela, Maria Brożyna, Stanisław Wolak, Stanisław Kmuk oraz Helena Tołpa.   Sztuki te nie tylko wystawiano na deskach o środka kultury ale prezentowano w okolicznych miejscowościach. Wojewódzki Dom Kultury w Tarnobrzegu wspólnie z ośrodkiem kultury w Padwi Narodowej  w latach 1981- 1985 byli organizatorami Wojewódzkich  Przeglądów Teatrów Amatorskich.  W tym okresie w Padwi gościliśmy zespoły teatralne z całego terenu województwa tarnobrzeskiego. Pogarszające się warunki lokalowe jakimi dysponował GOK, brak funduszy, pogłębiający się kryzys gospodarczy oraz zaniechanie działalności teatralnej w naszym ośrodku przyczynił się do zaprzestania przeglądów wojewódzkich.

Jan Synowiec, Stanisław Wolak, Urszula Stelmach /obecnie Smolińska/

oraz Ryszard Roguz – Karczma pod Czerwonym Kogutem – 1978 r.

Stanisław Wolak, Stanisław Kołek,  Urszula Stelmach oraz Jan Synowiec

Karczma pod Czerwonym Kogutem – 1978 rok r.

Helena Tołpa  oraz Piotr Kucharski –„ Moralność pani Dulskiej”– Rok 1976

Ośrodek zajmował się także organizacją „Dożynek gminnych” oraz organizował wyjazdy grup wieńcowych na dożynki rejonowe. Dożynki organizowane buły do września 1985r. Tego właśnie roku miał miejsce bardzo nieszczęśliwy wypadek samochodowy. Po zakończonych uroczystościach dożynkowych, które miały miejsce na placu gdzie obecnie mieści się OPS, grupa wieńcowa z Rożniat wracała samochodem osobowym do swojej miejscowości.  W samochodzie była większa liczba pasażerów niż przewidują przepisy. Kierowca nie zachowując należytej ostrożności, wypadł na zakręcie z drogi  i koziołkując wpadł do rzeki „Kanał Chorzelowski”. Śmierć poniosło dwie osoby; kierowca Stanisław Raś oraz osiemnastoletnia Renata Naprawa. Po tym tragicznym wypadku zaprzestano organizacji dożynek aż do 2005 roku.